کتاب ادیپ در جاده تالیف هانری بوشو ترجمه سعید صادقیان

کتاب ادیپ در جاده تالیف هانری بوشو ترجمه سعید صادقیان

درباره کتاب

این رمان روایتی است خیالی از زندگی اُدیپ، شهریار شهر تِب. نویسنده با استفاده از قوه خیال، دست به آفرینش بخشی از زندگی اُدیپ می‌زند؛ آنچه شاید به ذهن و زبان سوفوکل (خالق اولیه این اسطوره) آمده باشد، اماهرگز به قلم او در نیامد. بوشو روایتگر لحظاتی از زندگی اُدیپ، و شاید لحظاتی از زندگی هریک از ما است.

داستان کتاب

در داستان سوفوکل می‌خوانیم که غیبگویی پیشگویی می‌کند اُدیپ پدر خود را به قتل می رساند و با مادرش هم بستر می‌شود. پدر و مادر او، هراسان از این پیشگویی، نوزاد خود را به کسی میدهند تا او را سربه نیست کند لیکن او دلش به رحم می‌آید و نوزاد را به پدر و مادر دیگری می سپارد. سال‌ها از این حادثه می‌گذرد تا اُدیپ برای سفر از شهر خود خارج می‌شود. در میان راه، پیرمردی را می کشد و بعد از حل معمای ابوالهول، وارد شهر می شود، و به سبب این کار بزرگ به همسری ملکه ی شهر در می‌آید که...

داستان سوفوکل به اینجا ختم می‌شود و هانری بوشو داستان را اینگونه ادامه می‌دهد: اُدیپ که دیگر جایی برای خود در قصر متصور نیست، بعد از یک سال، تصمیم می گیرد شهر را به قصد ناکجا ترک کند. اما آنتیگون یکی از دو دختر او اجازه نمی دهد او تنها عازم این سفر بی انتها شود. آن دو در میان راه با کلیوسِ راهزن آشنا می‌شوند. برای آن‌ها جاده فرصتی است تا در عین پیمودن راه، از زاویه ای دیگر به نظاره زندگی خود بنشینند.

روایت بوشو از سفر اُدیپ و همراهانش، دوباره در پایان به داستان سوفوکل پیوند می‌خورد. زمانی که اُدیپ پس از سال‌ها سرگردانی در جاده، سرانجام وارد شهر کلُن می شود تا در آنجا پس از تطهیر، آرام گیرد…

درباره مولف

هانری بوشو ، نویسنده‌ی فرانسوی زبان اهل بلژیک است که در سال ۲۰۱۳ با زندگی وداع کرده است

آثار نويسنده به شدت منعكس كننده تجربيات حرفه‌ای وی تحت عنوان روانكاو (هنردرمانی) است. نوشته‌هايش جوايز متعددی را برای او به‌ ارمغان آورد: «جایزه‌ی آنتیگون»، «جایزه‌ی سه‌سالانه‌ی وزارت فرهنگ بلژیک»، «جایزه‌ی روسل»، «جایزه‌ی دبیرستانی‌ها» و سرانجام «جایزه‌ی کتاب اینتر»

قسمت هایی از کتاب

آنتیگون از ادیپ می پرسد:
“ کسی که تو را شناخت، طوری گفت تو دیوارهای تب را بالا بردی، که گویی عمل ناشایستی انجام داده ای.ژوکست می گفت این بالاترین عنوان افتخار تو بوده است.”
-من نیز چنین فکر می کردم.
آنتیگون می پرسد:”خرجشان را چه کسی داده است؟” ادیپ پاسخی نمی دهد.
کلیوس می خندد:” مانند همه جا این فقیران هستند که بهای دیوارهای تب را پرداخته و آن را ساخته اند و این ثروتمندانند که دیوارها از آن ها محافظت می کنند.”
آنتیگون پریشان می شود:” آیا این حقیقت دارد؟ “
-آری. من به تب فکر می کردم، نه به کشاورزان.
خنده ی بی رحمانه ی کلیوس دوباره طنین انداز می شود:” برج و باروها به اتمام رسیده اند.ثروتمندان تو را از تب بیرون رانده و دخترت باید نزد کشاورزان گدایی کند.”

اُدیپ می پرسد: «کدامتان، دیگری را بیشتر دوست داشت، کدامتان بهتر دوست داشت، تو یا او؟» کلیوس انتظار چنین پرسشی را نداشت. آنتیگون چهره عزیز و تحمل ناپذیر او را میبیند که درهم میرود. لبخندِ تلخ و توهین آمیز محو می شود، دیگر آنجا تنها یک مرد جوان ایستاده است، کودکی عاصی از اندوه، که آنتیگون دلش می خواهد او را در آغوش گیرد. باز با فریاد می گوید: «او بود که بیشتر دوست می داشت. بسیار بیشتر و بسیار بهتر.» و اُدیپ: «پس ناراحت نباش، همیشه کسی خوشبخت تر است که بهتر دوست دارد.»

هولناک‌ترين چيز فريادها هستند، فرياد آن‌هايی كه می‌ترسند، آن‌هايی كه واژگون شده يا با خيزاب‌ها برده شده‌اند. با وجود اين فريادها نگه‌تان می‌دارند چرا كه آن‌ها به اين معنی‌اند كه شما آنجایید، كه شما هنوز مبارزه می‌كنيد.

آن جانور چیست که صبح روی چهارپا، در میانه‌ی روز بر دوپا، و نزدیک شب روی سه پا راه می‌رود؟ اُدیپ پاسخ می‌گوید: انسان. اوست که در کودکی بر چهار پا، در میان‌سالی روی دو پا، و در پیری به مدد عصا، پای سومش، گام برمی‌دارد.

‌‌

زندگی، مرگ، بیماری، درندگانی بزرگند، قماربازانی بی باک که طاس ها خود را بدون شک کردن می اندازند.

شما می توانید این کتاب را هم اکنون از فروشگاه کتابیار سفارش دهید.

برای مشاهده سایر کتاب های رمان و داستان اینجا کلیک کنید.